Púff púff

er gjörsamlega punkteruð eftir ræktina áðan,var þetta erfiðasti tíminn fram að þessu og á það meira að seigja eftir að verða erfiðara í næstu viku sem er síðasta vikan á þessu námskeiði en svo tekur strax við nýtt námskeið í aðrar 8 vikur sem ég verð líka á.

Ég var orðin býsna neikvæð í morgun og bölsótaðist yfir ræktini en það var líka áður en ég fór,en þetta er bara alltaf jafngaman hversu erfitt sem þetta er svo ég tali nú ekki um það hversu gott maður hefur af þessu.

Kútur er líka þarna 3svar í viku og líkar það vel,hann tilkynnti mér það á mánudag þessi elska að hann væri búin að brenna yfir 100kg á þessari æfingu hehe átti reyndar við kaloríur og þær fóru nú reyndar rúmlega 200 kaloríur hjá honum en elskan snéri þessu bara uppí kílo haha gaman af því.

Annars fékk ég símtal frá skólanum hans í gær um það að hann hefði lent í slagsmálum fyrir utan skólabílinn,en kannarinn vissi ekki hver ætti upptökin,hún ætlaði að skoða það á myndbandi og hafa svo samb aftur sem hún gerði og þá kom í ljós að sökin lá ekki hjá kút heldur hinum og refsing ákveðin í samræmi við það,

en kútur kom heim með kúlu og mar á haus og var býsna reiður yfir þessu öllu saman,hann spurði mig bara óskop pent í gærkvöldi hvort það væri allt í lagi ef hann tæki með sér hníf í skólan svo hann gæti gengið frá viðkomandi í eitt skipti fyrir öll og þar sem ekkert þýðir að skammast yfir svona uppátæki við hann,þá er mitt eina ráð að setjast niður með honum og ræða alvarleika þess að vilja drepa einhvern,

oft tekur það mjög langan tíma að fá hann til að skilja af hverju maður labbar ekki um og drepur mann og annan ef að allt gengur ekki upp,en í gærkvöldi held ég að hann hafi loksins skilið það hversu alvarlegt það er að vilja taka annað líf.

Útí norge kom  þetta því miður frekar oft uppá pallborðið hjá honum að vilja drepa einhver,en sem betur fer er þetta í fyrsta skipti eftir að við flytjum heim sem hann fær þessa hugmynd í hausinn.

Stundum þegar eitthvað svona kemur uppá þá kemst ég ekki hjá þvi að kvíða framtíð þessa barns,hvort að staðan verði sú að við þurfum að vera vakandi yfir honum alla ævi og skellurinn er kanski meiri núna en áður vegna þess hversu vel hefur gengið með hann undanfarnar vikur svona á heildina litið.

Ég stend mig oft að því að láta mig dreyma um það hann muni læknast og verða alheilbrigður og það gerist sérstaklega þegar vel hefur gengið,en svo þarf ekki nema neitt svona atvik til þess að draumaborginn hrynji.

Svo undarlegt sem þann kann að hljóma að þá kvíður mig orðið fyrir öllum fríium hjá honum,einfaldlega vegna þess að við lendum svo æði oft á núllpúnkti aftur þegar fríi lýkur,svo virðist vera að ef hann er ekki undir stöðugu eftirliti eða hvað ég á að kalla þetta,þá fer honum aftur,það má alls ekki skilja það sem svo að hann reki á reiðanum í öllum fríium,hins vegar á ég 3 önnur börn sem þurfa líka á mömmu sinni að halda af og til sérstaklega títlan mín og gaurinn og að sjálfsögðu verð þau að fá sinn tíma með mér alveg eins og hann,þau verða að finna það að mamma er líka til fyrir þau.

Enda hef ég oft fengið að heyra það hversu mikið þau séu útundan útaf bróðir sínum og það er eflaust mikið til í því.Því miður.

Ég reyni samt sem áður að gera mitt besta og því miður er ekki hægt að gera meir þó ég gjarnan vild,ég þyrfti helst að getað klónað mig í 3,eina fyrir kút,eina fyrir hin 3 og svo eina fyrir sjálfa mig því eins og allir vita má maður ekki gleyma sjálfum sér en því miður erum við alltof gjörn á það að gleyma sjálfum okkur.

Vá ekkert smá langur pistill,en það er líka gott að geta blásið hérna af og til. 

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 27.2.2008 kl. 13:38]

En hvað það hlýtur stundum að vera slitandi og erfitt, að þurfa að deila sér svona mikið og eiginlega ójafnt.  En mér sýnist þú vera að höndla þetta mjög vel Helga mín.  Og gott að strákurinn er smám saman að koma til, því þeim fjölgar góðu stundunum.  Eftir því sem hann verður eldri og skynsamari, þá hlustar hann örugglega meira á það sem þú ert að ræða við hann.  Þetta á eftir að fara allt saman vel, og svo eru alltaf að koma fram ný lyf og nýjar aðferðir, sem enginn reiknaði með.   Framþróunin endalaus sem betur fer.

En maður getur aldrei gert meira en sitt besta, og það er bara þannig, svo þess vegna er best að setja áhyggjurnar af framtíðinn bara upp á hæstu hillu og gleyma þeim, þangað til að þeim er komið.  Hitt bara slítur mann og tætir.

Gott að þú ert að gera eitthvað fyrir sjálfa þig líka.  Gangi þér allt í haginn.

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 27.2.2008 kl. 15:12]

Þú ert dugnaðarforkur sé ég.Gangi ykkur vel