Miðvikudagur, 12. mars 2008
Fékk þessa fallegu
sögu senda í maili frá minni elskulegu systir stínu og langaði að deila henni með ykkur öllum.
Dag einn bað kennari nemendur sína að skrifa nöfn bekkjarfélaganna
á blað.
Þeir áttu að skrifa eitt nafn í hverja línu og hafa auða línu á milli.
Síðan bað hún nemendur sína að hugsa um það besta um hvern og einn
og skrifa það fyrir neðan nafnið.
Þegar nemendur fóru úr tíma skiluðu þau blöðunum til kennarans sem
fór með þetta heim og bjó til lista yfir hvern nemanda og safnaði
saman því sem bekkjarfélagarnir höfðu skrifað.
Síðan fengu nemendurnir þetta í hendurnar daginn eftir.
Þegar þeir lásu þetta urðu þeir hissa á öllu því jákvæða sem
bekkjarfélagarnir höfðu skrifað.
Þeir höfðu ekki gert sér grein fyrir að þeir skiptu svona miklu
máli. Kennarinn vissi ekki hve mikið nemendurnir ræddu þetta sín á
milli eða við foreldrana en þetta hafði tilætlaðan árangur.
Nemendurnir urðu ánægðari með sig og aðra í bekknum, þeim leið betur.
Lífið hélt áfram.
Mörgum árum seinna lést einn nemendanna sem hét Magnús og kennarinn
ákvað að vera viðstaddur jarðarförina.
Einn vinur hins látna gekk til hennar og spurði hvort hún hefði
verið kennarinn hans og sagði að Magnús hefði talað mikið um hana.
Foreldrar hins látna komu einnig til hennar og vildu sýna henni
svolítið. Þau höfðu fundið samanbrotið blað í veski Magnúsar og var
það listinn með öllu jákvæðu atriðunum frá bekkjarfélögunum sem
kennarinn hafði fengið honum fyrir mörgum árum. "Þakka þér fyrir að
gera þetta, því eins og þú sérð þá skipti þetta hann miklu máli"
sagði móðir Magnúsar.
Fyrrum bekkjarfélagar tóku undir það og sögðu að þessi listi hefði
fylgt þeim öllum gegnum lífið og skipt þá mjög miklu máli. Þetta
var eitt af því sem þeim þótti vænst um. Þegar gamli kennarinn
heyrði þetta settist hún niður og grét, bæði syrgði hún Magnús og
svo var hún hrærð yfir því að hafa snert nemendur sína með þessu
uppátæki.
Flest okkar hegðum við okkur þannig eins og að við höfum gleymt því
að lífið endar einn góðan veðurdag.
Enginn okkar veit hvenær sá dagur verður.
Þess vegna bið ég þig að segja við þá sem þér þykir vænt um hvað
þeir séu þér mikilvægir og eigi sérstakan stað í hjarta þér.
Gerðu það oft áður en það verður of seint.
Eitt af því sem þú getur gert er að senda þetta áfram.
Ef þú gerir það ekki þá hefur þú misst af tækifæri til þess að gera
eitthvað gott fyrir þá sem eru þér mikilvægir.
Ef þú hefur fengið þetta bréf þá er það af því að einhverjum þykir
vænt um þig og að alla vega einni persónu finnst þú vera mikilvæg/ur.
Sendu þetta áfram.
Sýndu að þér er annt um vini þína.
Mundu að þú uppskerð eins og þú sáir.
Mundu að þú ert mikilvægur einhverjum.
Vona að dagurinn verði þér góður og sérstakur því þú skiptir miklu
máli!
Færsluflokkar
Bloggvinir
- anitabjork
- fanneyunnur
- villinor
- unns
- jyderupdrottningin
- dora61
- mammann
- helgamagg
- heidihelga
- tigercopper
- ernafr
- annambragadottir
- daudansalvara
- ringarinn
- jodua
- jonaa
- ingabaldurs
- skrifa
- tofraljos
- katlaa
- katja
- hugs
- lady
- skelfingmodur
- mammzan
- ylfamist
- huldumenn
- skessa
- tungirtankar
- hallarut
- gurrihar
- nanna
- helgadora
- godinn
- skordalsbrynja
- thelmaasdisar
- rannveigmst
- ipanama
- benna
- ragnarfreyr
- almaogfreyja
- jensgud
- stebbifr
- berglindnanna
- dofri
- olinathorv
- jahernamig
- gerlas
- steinunnolina
- eddabjo
- ellasprella
- sirrycoach
- bryndisfridgeirs
- smjattpatti
- asdisran
- bifrastarblondinan
- svanurg
- stina-sig
- brandarar
- ragnhildur
- leoros
- saedishaf
- solskinsdrengurinn
- dagny65
- topplistinn
- holmfridurge
bloggvinir
- Bói mágur...snilldarbloggari
-
þóranna dóttir mín
heimur þórönnu
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.