Fundir fundir fundir.

Þessi vika hefur einkennst af fundum hjá skólum barna minna. Fyrst var það hjá kút á þriðjud og þaðan er allt gott að frétta, hann er að sættast við sinn nýja kennara.

Í gær var það svo gaurinn því hann er ekki búin að vera að mæta í sund eins og vera ber, en það horfir nú til betri vegar, og þessi gaur er sá sem er svo hryllilega flinkur í sundi og er margbúið að biðja hann um að keppa en nei minn nennir því nú ekki.

Svo aftur seinni partinn í gær var annar fundur hjá mér og aftur útaf kút og nú hjá læknir, það byrjaði ekkert sérstaklega vel því þegar ég mæti kl 15.45 og birtist doksi í hurðini hjá sér og horfir á mig með manndrápssvip, þannig að ég sá strax að eitthvað virtist vera að og spyr hann því, var það ekki kl 16.00, hann hváir og seigjir NEI  þú áttir að mæta kl 15.30 og ég get svo svarið fyrir það að ég fölnaði, því það veit ekki á gott að mæta of seint hjá þessum, en jæja hann skellir á eftir sér hurðini og ég sit þarna eins og auli og hugsa með mér hvort ég ætti að fara heim, en ákveð að sitja smá stund  og sjá hvort hann komi nú ekki fram aftur og viti menn á slaginu 16.00 birtist hann og biður mig afsökunar á þessu það sé víst rétt hjá mér, ég hafi átt að mæta kl 16.00 en ekki 15.30. HJÚKK.

Á þessum fundi var síðan rætt það að taka af kút tvö lyf og sjá hvernig það færi í hann og var fyrsta lyfið tekið af í morgun og svo næsta verður trappað niður, ég viðurkenni það fúslega að mér kvíðir frekar mikið fyrir því að taka af honum svefnlyfið og ég ætla að vera jávkæð og trúa því og treysta að þetta gangi allt vel, því þetta tiltekna lyf er þyngdaraukandi og draumurinn er sá að hann fari að léttast þegar þetta lyf er farið úr kroppnum á honum og ég ætla rétt að vona að svo verði.

Nú ef svefnin hans mun raskast verulega þá væntanlega mun hann fá eitthvað annað og þá kannski eitthvað sem ekki veldur þyngdaraukningu ( vonandi )

Svo núna kl 9.30 er fundur í skóla títlunar útaf því sem þar er að gerast, ég vona svo af öllu hjarta að eitthvað jákvætt komi útúr þeim fundi, títlan var mjög ánægð með að Eva Lind skildi leika við sig 2svar í gær í frímínotum og er ég henni alveg óendanlega þakklát fyrir það líka, það er svo yndislegt að vita til þess að þarna séu börn sem láta sér ekki standa á sama um önnur börn og það seigjir manni svo mikið um uppeldi þessara barna. Það að Huld mín þú ert svo sannarlega að gera góða og rétta hluti í þínu móðurhlutverki, þúsund þakkir fyrir það því það er mér og minni dömu til góðs.

Ég mun svo seinna í dag kannski láta ykkur vita hvað kemur útúr þessum fundi á eftir.

Knús á ykkur öll elskurnar mínar.

BURT MEÐ SPILLINGARLIÐIÐ. 

Hahahahahahahahahahahahahahaha

Bara tær snilld, Nú hlýtur Dabbi dr að vera ánægður, og það besta við þetta er það að tekið skildi við honum í verslun hahahahahahahahahahahahahahahaha.

Burt með SPILLINGARLIÐIÐ...........................

Þessi setning að ofan er sett hér inn fyrir tilmæli Ólínu Þorvarðardóttir og mun ég halda því áfram svo lengi sem þurfa þykir. 

Notaði seðil með mynd af Davíð

Þriðjudagur til þrautar

Ekki satt, hér er búið að vera smá ástand á títluni minni undanfarna daga þannig að ég ákvað að fara með hana til doksa til að taka af allan vafa um það hvað gæti verið að áður en ég færi lengra með það sem ég taldi vera að og viti menn að öllum líkindum er þetta vegna vanlíðan í skólanum hjá elskuni í skólanum

Mér fannst þetta orðið frekar skrýtið að barn sem aldrei mátti vera að því að vera veik væri allt í einu alltaf veik, þannig að ég tók á það ráð að fara með hana til doksa og þegar upp er staðið er þetta semsagt vegna vanlíðunar í skólanum.

Elsku kellinginn nær ekki að tengjast neinum félagslega og er alltaf ein í frímínotum og er bara skelfilega einmana þessi elska, svo virðist sem þetta sé það lokaður hópur sem þarna sé á ferð að þau kæri sig ekki um einhverja aðra nýja inní þennan hóp.

Ég var reyndar búin að tala einu sinni við kennaran um þetta og hún lofaði að gera eitthvað í þessu en svo virðist sem það hafi dugað skammt, þannig að mitt fyrsta verk eftir að doksaheimsókn lauk var að hringja í kennarann og fá hjá henni tíma og þangað mæti ég á fimmtudagsm og mun ausa ærlega úr mér þar, því mér virðst sem svo að þetta sé það sem kallað er þögult einelti, það er nefnilega svo skrýtið að þegar kennarinn sér til þá eru stelpurnar mjög góðar við títluna en þegar komið er út vilja þær ekki sjá hana og allar neita þær að leika við hana.

Alla vega skal verða tekið á þessu og það strax, annars mun ég gera allt vitlaust það er alveg á hreinu.

Ég get bara ekki liðið það að hvort sem það er mitt barn eða annara sem eru skilinn útundan þá verð ég alveg brjáluð hreinlega og geri allt sem ég geti til að sporna við því.

On til nest my darlings

Já það gerðist kraftaverk ( alla vega í mínum augum)

Kúturinn minn fór einn í bio ásamt frænda sínum og hefur það aldrei gerst á hans ævi fyrr,þessi frændi er á svipuðum nótum og kúturinn þannig að ekki er hægt að seigja að þeir séu alheilbrigðir.

Þannig var að þessi frændi hans gisti hjá honum í nótt eins og svo oft áður og ákváðu þeir í sameiningu að skella sér í bio í dag sem er bara KRAFTAVERK  í mínum augum, þar sem minn er svo félagsfælin eða bara rett og slett hræddur við allt utan veggja heimilis ef engin úr fjölskylduni er með í för.

Kútur var að vísu svolítið ragur við að fara einn og vildi helst fá mömmu með en sem betur fer þá gaf ég mig ekki í þetta skipti þannig að það eitt er líka kraftaverk útaf fyrir sig, ég hef nefnilega verndað þetta barn mitt gegn öllu íllu í gegnum tíðina og veit ég vel að oft hefur það verið aðeins of mikið af hinu góða. Málið er bara það að ég hef alltaf verið svo hrædd við það að hann yrði fyrir aðkasti ef hann er einhvers staðar einn á ferð og þar sem ég þekki skapsmuni hans ærið vel þá hef ég gengið í það hlutverk að vernda hann fyrir umhverfi sínu og umhverfið fyrir honum ef svo má seigja.

Ég er heldur ekki það vitlaus að ég viti ekki að það sé kannski ekki alveg rétt af mér að gera þetta, en því miður er bara eitthvað í móðurhjartanu sem seigjir mér að hann fúnkeri ekki einn og óstuddur útí lífinu, ég veit ekki af hverju það er því ekki hef ég látið svona við hin börnin mín.

Enn alla vega þá lifðum við þetta bæði af þrátt fyrir öran hjartslátt hjá mömmuni yfir þessari ferð en ég stóðst þá freistingu að fara með honum í bio og það er fyrir mestu ekki satt.

Svo var náð í þá eftir bioferðina og að sjálfsögðu hrósaði ég honum þvílíkt fyrir það hversu duglegur hann væri og spurði jafnframt hvort hann ætlaði ekki að fara aftur í bio einhvern tíman og þá með einhverjum vini, en minn hélt  sko aldeilis ekki og svaraði mér á þessa leið.

Sko mamma þó að það hafi verið rosa gaman að fara með xxxxxx í bio þá ætla ég aldrei aftur að fara svona aleinn því ég var samt rosa hræddur. Svo mörg voru þau orð, ég mun nú samt halda áfram að hamra járnið meðan heitt er, því auðvitað veit ég sem er að einhvern tíman þarf að reyna að koma honum út án mín.

Þessi elska er orðinn 11 ára gamall og samkvæmt staðli ætti hann að geta alla þessi hluti einn núorðið en þar sem hans þroski er kannski ekki til jafns á við árinn hans 11 þá mun ég að ég held halda yfir honum hlífskildi eins lengi og þurfa þykir.

Ég vona samt af öllu mínu hjarta að svo þurfi ekki að vera alla mína ævi því auðvitað þarf hann að öðlast sjálfstæði eins og önnur börn, spurninginn er bara hvænar það verður.

Megi kvöldið verða ykkur sem allra best

Undanfarnar vikur hef ég velt því mikið fyrir

hvernig lífið var hjá okkur, ja seigjum fyrir 20 til 25 árum síðan, munið þið hvað allt var mikið einfaldara, svo ég tali nú ekki um ef horft er lengra aftur í tíman.

Ég man þá tíð þegar engin debet eða kreditkort voru, þegar maður þurfti að gera sér ferð í bankan til að taka út pening, eða þegar maður fékk launin sín greidd í ávísun eða beinhörðum peningum, munið þið hversu lífið var einfalt.

Kannski á þeim tímanum fannst okkur þetta ekki svo einfalt en hvernig er það þegar við horfum til baka í dag, sjáum við þá ekki hversu einfalt þetta var.

Ég leik mér að því þessa dagana að gæla við þá hugmynd ef að svona yrði þetta aftur, hvernig yrði okkur við, ég held satt að seigja að við hefðum gott af því að missa aðeins af þessum sjálfsögðu hlutum sem allt er í dag.

Sjónvarpið getur td rúllað allan sólarhringinn ef maður kærir sig um og hefur allar þær stöðvar sem í boði eru, maður er ekki maður með mönnum nema vera sítengdur netinu, það eru nú ekki ýkja mörg ár síðan að maður tengdi tölvuna í símalínu og hringdi inn, eða þegar ruv var eina stöðinn, fannst ykkur lífið ekki einfalt áður en framfarirnar urðu svo miklar að maður getur varla fylgst með því allt gerist svo hratt.

Árið 1985 þurfti ég td að leggja fram læknisvottorð til þess að fá símannr sem fyrst útaf litlu dóttir minni að öðrum kosti hefði biðin verið svo og svo margar vikur og þar sem ég þurfti að vera með síma útaf veiku barni þá fékk ég hann með framvísun vottorðs, en í dag er öldin önnur, þetta tekur einhverja örfáa daga og þá er maður komin með allan pakkan.

Lengi vel var ég anti gemsisti ég þoldi ekki gemsa og fannst þetta óþarfa bruðl og varð afsakplega ósátt þegar fyrstu 2 gemsarnir komu inná mitt heimili, það sama mátti seigja um tölvuna, taldi ég enga ástæðu til þess að taka inn eitthvað svona rusl en auðvitað lét maður undan og talvan var keypt og áður en ég vissi af var ég líka komin með gemsa í vasan ojbara.

En í dag kemst maður varla af án þess að hafa þessi tæki við hendina.

Ég seigji bara fyrir mína parta að oft á tíðum vildi ég óska þess að geta horfið aftur til fortíðar og notið þess að hafa það einfalt.

Þessar hugleiðingar eru í boði Helgu á laugardags kvöldi

Megi þetta laugardagskv verða ykkur sem allra best.

Og munið að vera JÁKVÆÐ  

Ég vill nú meina það að 1 nóv sé í dag en ekki í gær

eins og kemur farm í fréttinni. En engu að síður........

Strákar til hamingju með daginn

Fjórir bræður fæddir sama dag

Tók mér það bessaleyfi að setja þetta hérna inn, vonandi er mér fyrirgefið, þetta seigjir svo margt.Endilega gefið ykkur tíma til að þessa þetta.

Eins og fram hefur komið höfum við verið að styrkja ugandískan námsmann sem óvænt varð á vegi okkar fyrir rúmu ári síðan þar í landi, til vegs og virðingar þ.e. hann er í námi sem við greiðum fyrir. Hann sækir nám í virtasta snyrtiskóla Uganda (alveg bannað að hlægja) og gengur vel. Hann var búinn að lofa að senda mér einkunnirnar sínar sem hann og gerði. Góður árangur er nefnilega lykillinn að því að hann fái áfram styrk. Eins og hann vissi. Nú er frí í skólanum og hann byrjar aftur 10. nóvember.

 

Ég var að velta því fyrir mér hvort ég ætti að reyna að útskýra fyrir honum hvernig gangur mála væri hér á landi...ég stórefa að fréttir berist alla leið til hans þarna í Entebbe. Ég var að velta því fyrir mér hvernig ég gæti útskýrt þetta fyrir honum. Ef ég stæði augliti til auglitis við hann ímynda ég mér að samtalið færi svona:

 

* (Ég) Hæ E.

 

Hæ systir (er alltaf kölluð Sister Sigrun eins og þið munið).

 

*Heyrðu það er úr vöndu að ráða...íslenska þjóðin er orðin gjaldþrota!

 

Hvað segirðu, en leiðinlegt að heyra systir kær. Eigið þið þá ekki fyrir baunum og maís?

 

*Jú reyndar eru búðir fullar af mat og kindur og mjólk til í nægu magni.

 

Hvað segirðu, þið eigið þá mat, það er gott. En leiðinlegt að heyra að þið eigið ekki skjól eða þak yfir höfuðið!

 

*Jú við eigum reyndar íbúð eins og flestir, það eru fáir heimilislausir á Íslandi.

 

En hvað segirðu, eru þá allir veikir (sérstaklega þeir eldri og yngri) og heilbrigðiskerfið lamað?

 

*Nei nei reyndar ekki, við fáum nánast ókeypis læknaþjónustu og erum með ágætt heilbrigðiskerfi.

 

Nú jæja systir, gott að heyra en leiðinlegt samt að menntuninni muni fara halloka og að ekki muni allir hafi tækifæri til að læra að lesa, sérstaklega ekki konur.

 

*Jú reyndar er 99% læsi á Íslandi og menntakerfið er ágætt, margir með háskólagráður jafnt konur sem karlar.

 

Það er nú gott, þannig að það eina sem þið þurfið að passa er að lenda ekki í stríði við nágranna ykkar.

 

*Uuuu við erum reyndar ekki með her og erum nú friðsæl þjóð.

 

Ok en samt verst að þið komist ekki í hreint vatn.

 

*Jú við eigum reyndar besta vatn í heimi.

 

Nú en vegakerfið er þá eflaust ónýtt og fáir bílar á ferð..í Afríku ganga jú allir eða nota troðna strætóa, asna, reiðhjól o.fl...leiðinlegt ef að ekki einu sinni strætóarnir ganga.

 

*Uuu það er verið að ræða hvort almenningssamgöngur eigi að vera ókeypis og vegir eru malbikaðir og flestir eru á bílum, mótorhjólum og fallegum, skínandi reiðhjólum (gömul reiðhjól eru lúxusvara þarna um slóðir).

 

En það er verst ef þið eigið enga peninga til að gera ykkur glaðan dag, ef þjóðin er gjaldþrota.

 

*Flestir eiga reyndar sparnað á bókum þó margir hafi tapað honum síðustu daga, kannski erfitt að kaupa stærri sjónvörp og svoleiðis og utanlandsferðunum verður jafnvel að fækka.

 

Samt svakalegt ef atvinnuleysi er yfir 50-70% þannig að nánast ómögulegt sé að fá vinnu?

 

*Reyndar er atvinnuleysið um 2%......Íslendingar nenna bara ekki að vinna vinnuna sem útlendingarnir unnu...

 

Hmmm svo þið hafið húsnæði, mat, húsaskjól, heilsu, menntun, frið, hreint vatn, samgöngur (og bíla), peninga.....Sister Sigrun....hvert var vandamálið aftur?

 

Eftir að hafa lent í samræðum við ugandíska lærlinginn í huganum þá ákvað ég að vera ekki að íþyngja honum með ræfilslegum áhyggjum mínum af "gjaldþrota" eyríki. Ég sendi honum fyrir námsgjöldum næstu annar og kannski smá vasapening með. Hann þarf nefnilega að ganga í marga klukkutíma annars til að komast í skólann því hann hefur ekki efni á strætó, húsnæði, mat, bókum, skriffærum né neinu öðru. Systir hans E hefur hótað því að lemja hann ef hann stendur sig ekki vel (sagði hún mér sjálf) og ég vil ómögulega gera honum þetta erfiðara fyrir.

 

Ég er bara svakalega ánægð með að lærlingurinn fékk A í Make Up. Lægsta einkunnin var C- í efnafræði hárlenginga. Ég sagði honum líka að hann hefði staðið sig vel og þyrfti ekki að hafa áhyggjur af næstu önn. Sister Sigrun ætlar að sjá um málið þ.e. ef ég get þá sent peninga íslenskra terrorista til Uganda!