Oft á maður það til að gleyma

litlu hlutunum. Eins og ég skrifaði um í gær,deyfðina og þreytuna og las svo öll yndislegu kommentin frá ykkur sem skrifuðu mér þá allt í einu mundi ég eftir msn skilaboðum sem elsku dóttir mín (sú elsta) skrifaði mér í fyrradag, en þar er hún að þakka mér fyrir að vera besta mamma í heimi og hversu þakklát hún sé fyrir að eiga mig fyrir mömmu, en þar sem mamman hékk í einhverju þunglyndiskast eða hvað sem á að kalla það, þá tók hún ekki eftir þessum yndislegum orðum frá dóttir sinni og ég viðurkenni það að ég dauðskammast mín fyrir það, en svona aðeins til þess að verja mig þá þakkaði ég nú elskuni fyrir falleg orð í minn en af einhverjum ástæðum var ég ekki tilbúin til þess að meðtaka þessi skilaboð á þeim tímapunkti.

Það er svo skrýtið með það hversu auðvelt er að detta ofaní í einhvern þunglyndispytt og þá sér maður ekki alla fallegu hlutina sem eru að gerast í kringum mann, td það sem að elsta dóttir mín skrifaði mér, það var svo fallegt og seigjir manni það að eitthvað hefur maður verið að gera rétt í uppeldinu, þó að manni finnist maður oft vera hálf misheppnaður í þegar kemur að foreldrauppeldi, en kannski er það einhver fullkomnunar árátta sem veldur þessu, ég hugsa það.

Það er alla vega mjög mikið sem maður getur verið þakklátur fyrir og vissulega er ég það, hitt er svo annað að það er að muna eftir því sem maður getur verið þakklátur fyrir, það er oft þrautini þyngra.

Mér finnst alveg dásamlegt að geta notað bloggið til þess að tjá mig um flest allt sem mér býr í brjósti og ég finn hvað það gerir mér gott að fá svona yndisleg komment, þetta er ein af ástæðum þess að maður heldur þessu áfram og það er alveg ótrúlegt hvað skrifuð orð frá bláókunnugu fólki geta hjálpað mikið.

Þið eruð yndisleg öll sem eitt og megi dagurinn í dag verða ykkur sem allra bestur. 

 

þreyta og deyfð.

Ég er búin að vera rosalega dauf í dag og þreytt, er eiginlega ekki að höndla ástandið í dag á heimilinu ég er svo langt frá því að vera samkvæm sjálfri mér þessa dagana að það er ekki einu sinni fyndið, ég er svona að reyna að finna einhverja ástæðu fyrir þessari líðan en finn bara enga nógu góða held ég.

Það eina sem mér dettur í hug er að ég er að mikla fyrir mér daglegt líf, það virðist bara vera sem svo að þegar ég fékk uppsagnarbréfið fyrir húsinu sem ég átti að hafa í 3 ár barst mér þá bara var einhvern vegin eins og allt færi á niðurleið á sama tíma, hitt er reyndar svo annað mál að ég er orðin sátt við það að flytja héðan því ég veit að ég er að fara á betri stað en ég er núna, samt einhvern vegin fer þetta í taugarnar á mér.

Mér finnst ég ekki komast útaf heimilinu af því að kútur er heima og ekki get ég verið að þvælast með hann með mér útum allt, eins og hann er í maganum þannig að maður hangir hérna heima, ég held satt að seigja að ég þurfi einhverja vítamínsprautu í þið vitið hvað.

Eigið gott kvöld elskurnar mínar. 

Lazarus ennþá að leyfa okkur

að njóta nærveru sinnar, að vísu fór títlan í skólan það er bara ómögulegt að halda henni heima, hún verður alveg vitlaus af aðgerðaleysi enda held ég að það séu fá börn sem vilja fara í skólan. flest þau börn sem ég þekki ef ekki öll taka það nú framyfir að vera veik heldur en að þurfa að mæta í skólan.

Hún er reyndar hitalaus en hóstinn er ennþá ljótur hjá henni en sem betur fer á hún tíma hjá læknir á morgun, þannig að vonandi fær hún eitthvað við honum.

Kútur er ennþá heima, ég talaði við kennaran hans áðan og hún sagði að best væri að halda honum heima meðan þetta magavesen væri að ganga hjá honum en manni finnst hálfskrýtið að halda barni heima þegar ekki er um að ræða veikindi í þeim skilningnum, heldur svona frekar tilbúin einhvern vegin þar sem hann er á lyfjum sem eru að valda þessu öllu saman hjá honum, en þau eru alla vega farinn að virka og þar að leiðandi er hreinsun hafin hjá honum.

Gaurinn fór eins og ég sagði frá í gær í munnlegt og skriflegt norskupróf og gekk honum mjög vel eftir því sem kennarinn hans sagði og í dag er hann í norsku samræmdu prófi þannig að nú er bara að vona að honum gangi vel þar líka og ég trúi því,það verður alla vega mikill léttir fyrir hann að vera búin með 1 samræmt próf næsta vetur þá verður vonandi minna álag á honum fyrir vikið.

Ég fékk í gærkvöldi meiriháttar gleðifregnir fyrir mig,fregnir sem ég er reyndar ekki tilbúin til þess að opinbera alveg strax en það er alla vega komið af stað ferli sem ég hef lengi beðið eftir, en allt mun þetta skýrast 20 mai en þá fer ég í viðtal og kem þá kannski með fréttir eftir þann fund.

Eigið góðan dag elskurnar mínar.

Það er ekki að undra

þó mannhelv fáist ekki útúr klefanum þegar hann veit hvað býður sín, enda væri réttast að hann fengi að dúsa þar eða í einangrun jafnlengi og hann hélt dóttir sinni og þeirra börnum í fangelsi, væri ekki réttast að hann fengi sömu meðferð og hann veitti þeim, fá að finna hvernig það er að vera innilokaður í jafnmörg ár og þau.

Fritzl vill ekki fara úr fangaklefanum

Maður fær alltaf verk fyrir hjartað

þegar maður les um týnd börn, en guð sé lof að hún fannst og heil á húfi.

Dóttir mín sem nú er að verða 23ja ára gömul lét sig einu sinni hverfa að heiman eldsnemma morguns þá 4ra ára og ég get ekki lýst skelfinguni þegar ég áttaði mig á því að hún var horfin.

Ég hljóp útúm alla eyri til þess að leita að henni og heim til foreldra minna og þar tók ég eftir að hjóliið hennar var horfið þaðan og þá datt mér í hug að hún hefði farið þangað en mamma hafði ekkert séð til hennar.

þannig að aftur var hlaupið heim og nei ekki var hún komin þangað, ég var kominn í síman til þess að hringja í lögregluna þegar bankað er hjá mér og úti stendur maður með dömuna sér við hlið, þá hafði daman farið heim til ömmu og afa að sækja hjólið sitt og hjólað svo aðra leið heim en ég fór og að sjálfsögðu var engin heima þegar hún kom þangað en þessi yndislegi maður var með bólstrarverkstæði við hliðina á húsinu sem við bjuggum í og hafði séð hana vera á vappi þarna fyrir utan en engin mamma heima þannig að hann tók hana undir sinn verndarvæng þangað til ég kom heim.

En skelfinginn sem greip um sig var hræðileg. 

Litla stúlkan fundin

Tveir lazarusar heima í dag.

Bæði kútur og títlan eru lasin í dag, hann var að byrja á nýju magalyfi til þess að hreinsa ristilinn og fær svona þvílíkan magakrampa með þeim  og svo er hreinsuninn að byrja hjá honum þannig að ekki var óhætt að senda hann í skólan.

Títlan er hins vegar komin með svo hrikalega mikla hálsbólgu og hita með því og ljótan hósta þannig að hún er líka heima svo nú er bara rifist yfir tvíinu og bara öllu rett og slett. Þeim semur svo hryllilega í saman að það er ekki fyndið,títlan á sérstaklega eriftt með að umbera bróðir sinn að það er alveg ótrúlegt, hann á það til að vera ferlega góður við hana og vill helst alltaf hafa hana með sér ef eitthvað stendur til en hún hins vegar gæti bitið af honum hausinn stundum ef hann svo mikið sem andar í átt að henni.

Gaurinn minn er að fara í samræmt próf í norsku í fyrramálið og vorprófið í dag og kallanginn er að fara nett á límingunum útaf því, samt er hann búin að vera mjög duglegur að læra undir þetta allt saman núna um helgina og ég hef enga trú á öðru en að hann standist þetta með sóma, hann er svo hrikalega sterkur í norskuni,bæði talar hana og skrifar eins og fæddur norðmaður og kannski betur en margir norðmenn meira að seigja, alla vega fékk hann mikið hrós úti þegar við bjuggum þar og rektor hafði orð á því að ef hann vissi ekki betur myndi hann trúa því að hann væri borin og barnfæddur í norge og það er ekki slæmt hrós að fá, rektor meira að seigja sagði mér það að hann væri sá annar besti sem hann hefði fengið í þennan skóla sem talaði svona lýtalausa norsku af öllum þeim íslensku börnum sem hefðu verið í þessum skóla og væru þau býsna mörg.

Eigið góðan dag elskurnar. 

Það eina sem mér dettur í hug þegar ég les þessa frétt

eru þvílíku blótsyrðinn að þau eru ekki einu sinni prenthæf, þessi mannræfill þarf að sæta einhverju miklu meira en það að setja hann á stofnun fyrir geðfatlaða, í mínum augum er það móðgun við það fólk sem þar þarf að vera.

Ég held satt að seigja að engin refsing verði nógu hörð fyrir þetta ÓGEÐ. 

Segir Fritzl ósakhæfan

Yndislegur dagur að kveldi kominn.

Þótt að veðurútlitið hafi ekki verið uppá marga fiska þegar ég fór á fætur í morgun, en sem betur fer þá reif hann af sér og þessi gula sem við hérna norðan heiða erum búin að sjá alltof lítið af undanfarnar vikur kíkti fram úr skýunum svo úr varð þetta dásamlega veður, það var byrjað á því að þrífa og pakka aðeins niður í leiðini, eins og svona í 5 kassa og annað eins í svarta ruslapoka, svo var farið að versla í Bónus og þar fékk kortið mitt smá útreið eins og um hver mánaðarmót því ég hef lagt það í vana minn að versla nánast fyrir allan mánuðinn í einu,alla vega þannig að út mán þarf ég þá bara að kaupa ferskvörurnar og þetta virkar bara þrælfínt fyrir mig.

Síðan var tekin smá rúntur og bæjarlífið skoðað og svo heim.

Það var gerð smá tilraun í gærkvöldi en þá leyfði elsta dóttir mín öllum 3 systkinum sínum að sofa hjá sér þannig að hér var bara (chillað) eins og krakkarnir seigja fram eftir kvöldi og reynt að vaka frameftir en það gekk að sjálfsögðu ekki og var skriðið í bælið um kl 23.00, þvílíkt gamalmenni sem maður er orðinn, ég er vissum það að foreldrar mínir vaka lengur en ég

Kútur var að gista í burtu að heiman í annað sinn síðan við fluttum til landsins og fyrir þann tíma hafði hann ekki sofið annars staðar í svo mörg ár að ég man ekki einu sinni hvænar það var síðast,en þessi nótt gekk svona ágætlega eftir því sem dóttir mín seigjir, kútur er hins vegar ekki alveg sammála systir sinni og vill meina að hann hafi nú ekki sofið of vel.

Ég átti samtal við kútinn áðan um það hversu hollt væri að vera utandyra meira en hann gerir því hann vill bara vera heim hjá sér og það er hrikalega erfitt að fá hann eitthvað með sér þannig að ég fór að seigja honum frá hryllingnum í Austurríki en notaði mun fallegri lýsingu en það sem gerst hefur þar, umræðan snérist aðallega um börnin sem ekki höfðu litið dagsins ljós í öll þessi ár og var að útskýra fyrir honum hvernig húðin er sögð vera á þeim og mínum litla manni brá heldur betur í brún þegar ég var að seigja honum þetta, ég veit svosem ekkert hvort það hafi verið rétt af mér að seigja honum þetta en ég vill nú samt meina það að svo sé, ég hef nefnilega tekið eftir því eftir að vinur hans úr sama skóla hefur verið að koma hingað í heimsókn að ég er búin að vernda þetta barn alltof mikið fyrir umheiminum, svo nú sé ég að tímabært að láta skarar skríða og koma honum meira í burtu frá mér og kenna honum á lífið utan veggja þessa heimilis.

Ég reyndar bind miklar vonar við nýja heimilið okkar þar sem hann á sinn besta vin í næstu götu og vonandi kemur hann til með að rölta þangað sjálfur og svo kannksi eitthvað lengra þegar fram líða stundir, ég verð samt að seigja það mér til varnar að öll árinn okkar í norge þá varð ég að verja hann með kjafti og klóm fyrir einelti og eflaust hef ég eitthvað komið sjálf skemmd undan því, svo má kannski geta þess líka að þar sem hann er í skóla útí sveit og er félagslega heftur þá hefur honum ekki gefist tækifæri á því að kynnast krökkunum hérna í hverfinu okkar, en það sem betur fer horfir allt til betri vegar þegar við flytjum.

Eigið gott kvöld elskurnar mínar öll sem eitt

Ég vissi ekki hvaðan á mig stóð veðrið

í gær þegar ég mætti útá völl að sækja farþega sem kom með þessari sömu vél, hellingur af löggum og hundurinn líka voru þarna á sveimi, en það er frábært að þeir skildu vera þarna akkúrat á þessum tíma því það svo sannarlega veitir ekki af að reyna hirða eins marga og mögulegt er, því nóg er af þessu djöfli útum allt land og allan heim ef því er að skipta.

Með fíkniefni innvortis

Yndislegt þegar hægt er að gleðja gamla fólkið.

Hundar eru svo yndisleg dýr og ég efast ekki um að þeir láti fólkinu líða alveg einstaklega vel.

Gleður fólk óskaplega mikið