Manni er hætt að bregða þó að bensín og disel hækki.

Er ekki búið að spá því að líterinn fari uppí 200kr á árinu, það er eins og mig minni það, ætli manni fari ekki fyrst að bregða þegar og ef þetta lækkar einhvern tíman aftur, mín skoðun er sú að það sem er að gerast hérna er það að spákaupmenn eru þeir sem hafa valdið þessu og mikið djöf hljóta þeir að græða núna, því það er alveg á hreinu að ekki koma þeir þessu af stað fyrir ekki neitt.

Ég er sannfærð um það að svona þurfi þetta ekki að vera, en spurninginn er hins vegar sú hvað er hægt að gera. 

Bensín hækkar um 3 krónur

Títlan mín litla

uppistóð það að sig langaði svo mikið til þess að fara í sveit í síðustu viku og þar sem ég tel að öll börn hafi gott af því að kynnast sveitalífinu þá var lagst í síman og farið að reyna finna sveitapláss fyrir hana í eina viku eða tvær, það gekk nú ekki vel svona til að byrja með, ég hringdi í barnsföður minn og fyrrverandi mág minn til þess að athuga hvort þeir vissu um einhverja sem tækju svona títlur að sér en því miður vissu þeir nú ekki um neinn sem það gerði en báðir bentu þeir mér á bændasamtökinn og hringdi ég þangað líka og var mér gefið upp nafn á konu sem ég gat haft samb við sem ég og reyndi að gera, en það gekk ekkert þannig að ákveðið var að setja þessa hugmynd í salt þangað til í þessari viku.

Enn á föstudagskvöldið fæ ég símtal frá fyrrverandi mági mínum og eru þá hann og kona hans búin að spjalla saman og ákváðu þau að bjóða títluni að koma til sín í einhverja daga og sjá hvernig gengur, það varð úr að brunað var með hana á Sunnudag í sveitina og er hún þar enn þessi elska.

Ég er svo óendanlega þakklát þeim hjónum að hafa boðið henni að koma til sín þau eru bara hreint og beint yndisleg að vera tilbúinn að taka að sér barn sem þau þekkja ekki neitt, sem betur fer þá þekkjumst við að sjálfsögðu frá fyrri tíð ég og mágur minn fyrrverandi og ég veit að þarna er sóma maður á ferð, litla frænka mín býr þarna líka hjá sínum pabba þannig að títlan var nú kannski ekki að koma að tómum kofanum ef svo má seigja. 

Góðmennska fólks á sér stundum enginn takmörk, ég veit sem er að nóg er að gera hjá þessum yndislegu hjónum, með 4 börn og bú en voru samt tilbúinn til þess að taka að sér 5 barnið í nokkra daga, ég segji bara geri aðrir betur.

Elsku hjón ég hugsa að seint geti ég þakkað ykkur nógsamlega fyrir þetta tækifæri títluni til handa en ég mun gera mitt besta til þess.

Títlan þrífst þarna eins og við var að búast, þarna getur hún gosslast allan daginn og lært að vinna létt verk með hinum börnunum og ég veit að minni leiðist það ekki því að útivera er nú eitthvað fyrir mína, ég hugsa að ég geti talið það á fingrum annari handar hversu oft ég hef heyrt.....ég nenni ekki út mamma, þannig að ég held að hún sé á hárréttum stað í dag. 

Monday monday

og helginn liðinn, við ákvaðum að skella okkur í útilegu nokkur saman á föstudag og var byrjað að pakka öllu sem því fylgir að fara svona túr og þar sem ég er ekki svo rík að eiga hvorki tjaldvagn né fellihýsi á var mínu risa tjaldi skellt á kerruna ásamt öllu öðru sem til þarf og brunað var í Vaglaskóg, veðrið var svona lala ekki mikið meira en það en þar sem ég er nú með ofn til þess að hita tjaldið þá taldi ég þetta nú ekki geta orðið neitt vandamál, en viti menn þegar líða tók á kvöld og nótt þá fór mér nú að hætta að litast á blikuna, það kólnaði alltaf meir og meir og ofninn var ekki að standa sig í því að halda hita inni.

Það var minna enn ekkert sofið þessa nótt fyrir kulda og ég var svo upptekinn við það að reyna að halda hita á títluni því hún var að frjósa alveg eins og ég en sem betur fer svaf hún nú eitthvað, kútur var sá eini sem svaf eins og steinn alla nóttina og það til 10 á laugardagsmorgni, meðan að við hin fórum á fætur á milli 6 og 7 og ég held ég sé ekki að ljúga miklu þegar ég seigji að það lá við að ég pissaði grýlukertum svo kalt fannst mér og brjóta mátti horið úr nefinu á hehe nei ég seigji svona, enn engu að síður var hrikalega kalt og ég sá það á vatnsaðstöðuni að þar fraus vatnið á bekknum.

Eftir þessa nótt treysti ég mér alls ekki til þess að vera aðra og aftur var pakkað niður og brunað í bæinn og nú er ég ákveðinn í því að fara ekki aftur fyrren ég fæ tjaldvagn leigðan eða lánaðan það er alveg á hreinu, ég nefnilega komst að því að það að sofa svona á jörðu niðri er bara KALT.

Síðast þegar ég var búsett á klakanum þá átti ég húsbíll og fann nánast aldrei fyrir kulda svo ég var kannski ekki alveg að fatta það hversu kalt væri í tjaldi fyrren á reyndi.

Hvernig er hægt að verða svona þreyttur

eftir 2ja vikna afslöppun á mallorca ég bara spyr, allur gærdagurinn fór í það að geispa frá sér allt vit á milli þess sem farið var hamförum um húsið og allt tekið í gegn að innan sem utan, þvottavélinn fékk að vinna sem aldrei fyrr og gekk hún sleitulaust í 14 tíma, krakkarnir eru að ná sér niður líka og lífið að færast í sitt eðlilega horf með öllum þeim kostum og göllum.

Þrátt fyrir að hafa verið að koma heim þá er strax komin útilegufíllingur í mína, mig langar svo hrikalega að fara eitthvað, bara stutt kannski í vaglaskóg en því miður þá finnst mér veðrið ekki bjóða uppá neitt slíkt þessa helgina, enn sem betur fer þá koma nú aðrar helgar líka þannig að ekkert vandamál verður að taka sig upp og skella sér í eins og eina og eina útilegu í sumar eða ég vona það alla vega.

Annars sendi ég ykkur bara knús inní helgina og óska þess að hún verði ykkur öllum góð.

on til next. 

Kominn heim.

Mikið er nú alltaf gott að koma heim eftir ferðalög hversu góð sem þau eru. Við semsagt komum heim um kl 7.30 í gærkvöldi og beið okkar dýrindis máltíð sem elskan hún dóttir mín var búin að matreiða handa okkur og var það æði að fá svona góðar móttökur af henni, gaurnum og Birtuni.

Annars er það úr ferðinni að frétta að við fengum flutning yfir á aðra strönd og annað hótel sem var bara frábært í alla staði, ekkert fyllerí eða neitt þvílíkt á ferðinni heldur var skemmtidagskrá fyrir börnin frá 10 að morgni til 10 að kveldi og þurfti maður engar áhyggjur að hafa af þeim, meira að seigja kútur tók þátt í einu og öðru reyndar ekki hálft á við systir sína sem sást ekki allan daginn en samt nóg fyrir hann. Títlan mín litla er eins og kolamoli á litinn meðan við hin erum svona temmilega brún, hún tók þátt í tveimur keppnum og að sjálfsögðu ekki við annað komandi en að vinna þær báðar sem hún gerði, það er þvílíka keppnisskapið í þessari elsku að það hálfa væri nóg.

Eyjan var keyrð þver og endilöng og allr markvert skoðað og það er alveg hellingur sem hægt er að skoða á mallorca, við vorum þarna með yndislegu fólki og þetta gæti ekki hafa verið betra eða skemmtilegra.

Það eina sem hægt er að setja útá er hversu allt er orðið dýrt á mallorca en það náttúrulega breyttist með tilkomu evrunar eða það held ég, mér finnst ekkert vit að versla þarna enda svosem ekki mikið hægt að versla nema þá helst sumarvörur eða minjagripi en þar sem mér dugar fínt að eiga minningar á filmu eða í huga mér þá sleppti ég því að versla svol, þannig að það var lítið sem ekkert verslað, enda átti þetta að vera frí enn ekki verslunarferð og þannig varð það líka.

Ferðinn endaði svo á því að kútur týndist í flugstöðinni í gærmorgun og ég held að ég hafi sjaldan eða aldrei orðið jafn hrædd á ævi minni, það gerðist þannig að ég var eitthvað að bisast við að ná í peysu ofaní tösku handa títluni sem tók mig kannski 2 mín ef það var svo lengi en á þeim tíma ráfaði minn í burtu og bara gjörsamlega hvarf, það var byrjað að skima um eftir honum því þetta var í röðinni á leiðinni að innritun og svo var byrjað að hlaupa útúm alla stöð enn ekki fannst hann, það kom til mín maður og sagði.... ég sé að þú ert að leita að einhverju og ég svara já honum syni mínum, hann er horfinn, þá spyr hann hvernig lítur hann út og ég seigji stór og mikill, þá spyr hann nú er hann fullorðinn hehe, ég seigji nei hann er nú bara 10 ára en er ekki eins og flest önnur börn ég gat ekki verið að útskýra hvað væri að honum, en alla vega þessi yndislegi maður tók til við að hjálpa mér að leita ásamt einum enn og á endanum fannst kúturinn liggjandi á bekk og þegar komið var með hann til mín þá mátti ekki nema hársbreidd muna að ég færi hreinlega að gráta af létti, en svörinn sem ég fékk hjá honum þegar ég var að spyrja hann af hverju hann hefði farið var....Já en mamma ég var bara að fá mér blund ekkert annað.

Knús á ykkur elskurnar og mikið er gott að vera kominn aftur.

PS ég hendi inn myndum þegar ég nenni.  

Pinulitid spanarblogg

og tad med spaensku lyklabordi.

Annars er allt gott asd fretta hedan, vedrid er buid ad vera frabaert hlytt og gott,titlan min er ordin kolsvort en vid hin rett ad taka lit, eg sagdi vid hana ad hun maetti bara fara ut annan hvern dag svo vid hin gaetun kannski fengid sma lit til tess ad na henni, hehe kutur er hress og buinn ad vera mjog duglegur ad labba allt med okkur og er meira ad seigja buin ad taka lit lika, bara frabaert.

Eg reyndar byrjadi a tvi ad verda veik fekk halsbolgu daudans og bullandi hita en er samt ad verda god med hjalp lyfja, reyndar er buid ad vera herna hrikalega mikid fylleri allar naetur a hotelunum i kring og varla hefur verid svefnfridur, tetta eru ekki islendingar sem eru tarna a ferd heldur mest megnis tyskarar, italir og belgir sem eru med tessi tviliku laetinn, tannig ad eg gerdist svo kraef ad fara fram a flutning yfir a adra strond sem er mikid barnvaenni heldur en tetta herna og eg fae ad vita tad a eftir hvort af tvi geti ordid, eg satt ad seigja vona tad svo innilega tvi tetta er frekar treyttandi til lengdar ef satt skal seigja.

Ad odru leyti erum vid oll hress og buin ad skoda mikid herna as eyjunni fogru og tad er hun svo sannarlega, en eg hef tetta ekki mikid lengra ad sinni tessa FRABAERA talva sem eg er vid er ekki su fljotasta i heimi ad vinna tannig ad eg hef ekki tima til ad kikja a ykkur elskurnar minar en eg hugsa til ykkar allra og sendi ykkur RISA KNUS OG KLEMM FROM SPAIN.

TANGAD TIL NAEST

Bloggfrí bloggfrí.

Án þess að hugsa mig um tvisvar þá greip ég einstakt tækifæri þegar mér bauðst það í morgun og erum við á leiðini til útlanda á miðvikudag.

þannig er að ég fékk tilboð sem var of gott til þess að hafna því og er stefnan tekinn á mallorca í 2 vikur og er sko aldeilis stefnan að hlaða batterínn eftir það sem á undan er gengið, ég er svo gjörsamlega að niðurlotum komin eftir síðustu fréttir að ég finn það að ég er við það að leka niður eins og bráðið smjör andlega.

En þetta er hins vegar ljósið í myrkrinu sem mér barst í morgun og ætla ég að notfæra mér það úti ystu æsar að liggja og sleikja sólina því ekki verður þetta verslunarferð heldur algjör slökunarferð fyrir mig og mína.

Við förum 4 saman og munum svo hitta annað fólk þarna sem við þekkjum og eiga góðar stundir með þeim.

Það er svo skrýtið með það að þegar allt virðist svart þá gerist eitthvað gott og eins og ég seigji þetta tilboð er of gott til þess að sleppa því.

Ég bið að heilsa ykkur kæru bloggvinir og kannski kem ég til með að kasta á ykkur kveðju úr sólinni

Knús á ykkur öll og megi næstu tvær vikur verða ykkur góðar

Það mætti halda að dagurinn væri föstudagurinn 13 mai en ekki föstudagurinn 30 mai.

Það hefur rignt yfir mig slæmum fréttum í dag, fréttum sem ég hálfpartinn bjóst við en var að vonast til að myndu ekki rætast, en þar sem ég er ákveðinn í því að láta þessar fréttir ekki breyta lífi mínu heldur í stað þess ætla ég að muna eftir öllu því góða sem gerist í kringum mig og leyfa mér að telja það upp hér og verða þess vegna bara hund væminn ef svo ber undir, málið er einfaldega það að ég þarf að sjá björtu hliðarnar svart á hvítu því ég veit að þá líður mér betur.

Ég á 4 yndisleg börn öll með sín sérkenni og elska ég öll þess sérkenni af öllu hjarta.

Elsta dóttir mín að verða 23ja ára er sú manneskja sem ég hef minnstu áhyggjurnar þurft að hafa af eftir að hún náði sér eftir sinn fæðingargalla, hún hefur alla tíð verið elskuð af öllum þeim sem hún hefur kynnst, hún hefur aldrei dottið í neina óreglu, aldrei reykt á ævi sinni, smakkað áfengi í hófi og stundað sína vinnu með sóma. Hún jafnframt gaf mér fyrsta barnabarnið mitt fyrir rétt um 2 árum síðan og það var dásamleg upplifun að verða amma 38 ára gömul, ég man að ég var spurð hvernig í óskopunum ég gæti verið ánægð með að verða svona ung amma en það er alls ekki málið heldur það að þegar maður er bara sjálfur 17 ára þegar maður verður mamma þá má alveg búast við því að verða ung amma og það er bara ÆÐISLEGT.

Síðan á ég son 15 ára gamlan sem er alveg yndislegur líka, hann hefur þurft að ganga í gegnum marga erfiða hluti í lífinu þrátt fyrir ungan aldur, td vítavert einelti að hálfu kennara og hluta nemenda í noregi í ungdomskolanum sem hann var í einn vetur og það nánast keyrði hann niður að fullu og lífið varð hrikalega erfitt hjá þessari elsku, en hann stóð upp sem sigurvegari og tók þá ákvörðun að koma útúr skápnum með sína kynhneigð aðeins 14 ára gamall og get ég ekki annað en verið mjög stolt af honum fyrir það að sjá það að betra væri að koma útúr skápnum heldur enn að fórna sálinni eða lífinu fyrir vanlíðan.

Þá er það kúturinn minn að verða 11 ára gamall sem greindist með hin ýmsu vandamál aðeins 3ja ára gamall og hefur þurft að vera á hinum ýmsum lyfjum síðan, þessi elska var seinn til alls sama hvað það var, hann lærði varla að tala fyrren um 4ra ára aldurinn af einhverju viti en fram að þeim tíma töluðu þau systkini saman á sínu eigin tungumáli sem nánast engin skildi nema nánasta fólkið þeirra. Við fluttum svo til noregs og þar bættust við fleiri og fleiri greiningar sem síðan hefur komið í ljós að eiga sér ekki miklar stoðir í raunveruleikanum SEM BETUR FER, mér var td tjáð það að ég skildi undirbúa mig fyrir það að setja hann á stofnun innan einhverja ára, en viti menn að eftir að heim var komið á ný hefur þessi elska tekið meiri framförum á þessu eina ári heldur enn öll 4 árinn í noregi, hann er farinn að lesa, skrifa vel, tala betur, eignast vini og það fleiri enn einn, síðast í gær fór hann í dagsferðalega með skólanum sínum og var í burtu í heila 12 tíma og mér fannst ég fá heim gutta sem elst hafði um einhver ár svo þroskaður fannst mér hann vera þegar hann kom til baka og það fyrsta sem hann sagði þegar hann labbaði innum dyrnar hérna heima var......Mamma ég fór á tippasafnið, hahahahaha og honum fannst bara mjög gaman að vera í burtu í þennan tíma.

Svo loksins er það títlan mín sem er að verða 10 ára, þetta er eflaust það barnið mitt sem hefur komið best útúr lífinu enn sem komið er alla vega, það er hægt að telja það á fingrum annara handar hversu oft hún hefur orðið lasinn um ævina eða eitthvað verið að hjá þessari elsku minni, hún er ákveðnari en allt sem ákveðið er og ég vona bara að það verði henni til framdráttar í lífinu, ég hef oft sagt að ganni mínu að hún þyrfti að verða einræðisherra á einhverri eyju til þess að getað stjórnað öllum í kringum sig hehe, húin er alveg einstakur persónuleiki og ég vona svo af öllu mínu hjarta að svo verði áfram.

Ég veit að ég er kannski skelfilega væminn en það verður bara að hafa sig því ég finn það að bara hafa ritað þessi orð hér niður léttir á mér, ég hef svo margt að þakka fyrir, ég hef þak yfir höfuðið sem ég kem til með að verða trygg með fram til í júnilok 2010 og ég skal ekki lúffa aftur eins og ég gerði síðast ef þessi staða skildi koma upp aftur, ég næ að standa í skilum með allt mitt og er þá nokkuð hægt að biðja um meira, ég vonast til þess að á 2 árum liðnum muni verða komið að mér í búseta og þá geti ég og mín fjölskylda verið þar eins lengi og hugurinn girnist.

Ég er staðráðinn í því að láta þessar slæmu fréttir sem ég fékk EKKI koma mér úr jafnvægi meir, ég er orðinn þreytt á því að láta utanaðkomandi hluti hræra í mínu lífi, hluti sem ég get ekkert gert í þó ég svo gjarnan vildi.

Jæja þá er ég næstum því búin að telja upp allt hið góða í mínu lífi, að sjálfsögðu gæti ég talið upp miklu fleiri hluti en ég hugsa að þá sæti ég hérna til morguns þannig að ég læt mér nægja að hugsa um restina í bili að minnsta kosti.

Þessi færsla er eingöngu skrifuð fyrir sjálfa mig til þess að lesa yfir og sjá hversu heppinn ég er, nú ef einhver vill lesa þá er það bara gott mál líka.

Megið þið öll eiga yndislegt kvöld og yndislega helgi því það ætla ég að gera líka.

Þessi dagur, þessi dagur.

Ja eða ég gæti allt eins sagt gærkvöldið, þetta virðist vera akkúrat sá tími sem öll heimilstækinn hrynja, í gærkvöldi þegar ég setti uppþvottavélina í gang þá ætlaði hún fyrir það fyrsta aædrei að koma sér af stað, en svo loksins hökkti hún í gang með þvílíkum látum og svo frussaði hún vatni útum allt gólf (helv vélinn), það var náttúrulega fenginn til maður og kíkt var á græjuna og nei takk hún er dáinn bévítans druslan.

Þannig að það var farið í uppþvottavéla leiðangur í morgun og með mér heim fór ein ágætis vél eða ég vona það alla vega, ég veit óskop vel að þetta telst til munaðar að hafa svona græju en þegar maður er orðin góðu vanur þá er erfitt að venja sig af því og þessi tæki í dag eru nánast orðin einnota, það svarar ekki kostnaði að láta gera við þetta nema þetta sé græja sem er þess dýrari og ég viðurkenni það að ég er ekki von að kaupa heimilstæki í dýrari kantinum.

Annars eru allir gemlingarnir mínír farnir að bíða spenntir eftir að skólaárinu ljúki og í mér er bæði spenna og tilhlökkun,spenna yfir því að hversu erfitt það getur orðið að draga kútinn með í útilegur en í þær ætla ég vonandi að fara í margar í sumar og tilhlökkun yfir því að geta vonandi verið aðeins frjálsari en venjulega, að þurfa ekki að bíða eftir að skóladegi ljúki til þess að getað farið eitthvað þó ekki sé nema í kjarnaskóg, lystigarðinn, sund eða hvað svo sem manni dettur til hugar.

Það er svo svakalegur sumarfílingur mér núna vegna þess hvað veðrið er gott og ég vona bara að það haldist svona sem allra lengst, maður má alla vega láta sig dreyma, er það ekki.

Sólarknús á ykkur elskurnar. 

Ég fór til læknis

sem væri svosem ekkert merkilegt svona öllu jafna, en hann var svona að athuga eitt og annað og þar á meðal þyngdina og hæðina og já viti menn, ég hef minnkað um heila 3cm á einu og hálfu ári, ég trúði ekki mínum eigin eyrum þegar hann sagði 1.66 cm og ég bara kváði og sagði nei þetta er ekki rétt ég er 1.69 cm og hann nei Helga mín þú ert 1.66 cm, svo ég bað hann um að mæla mig aftur og jú rétt skal vera rétt ég er að minnka því aftur mældist ég 1.66 cm þetta er æginlega bara fyndið, ég taldi mig nú ekki svo gamla að ég væri farinn að skreppa saman, en það er víst svo, ég skaut því að honum að um fimmtugt yrði ég orðin 1.50 cm og öll börnin mín löngu vaxin mér yfir höfuð hehe og örugglega barnabarnið líka. Það er bara verst að ég skuli ekki minnka á þverveginn líka þá væri þetta í góðu lagi, en ætli stefnan verði ekki tekinn á það næst, þannig að það verði nú smá samsvörun í þessu hjá mér.

Annars eins og fram hefur komið hérna áður að þá erum við að passa eitt stykki hund og þessi hundur er með geltisýki á háu stigi, hann geltir nánast orðið allan daginn, það má ekki heyrast minnsta þrusk eða bíll keyra eftir götuni þá byrjar hann og mikið lifinadis skelfing er þetta orðið leiðinlegt, Jenny tíkin okkar er meira að seigja að verða þreytt á þessu, hún tók reyndar uppá því að gera þetta með honum og fannst það voða sport en nú finnst henni hann bara vera orðinn leiðinlegur og horfir á hann með svona aumkunarverðum svip sem seigjir.......Æji góði farðu að þeigja.

Ég hef eða hafði aldrei verið mikil hundamanneskja áður en að gaurinn keypti sér tíkina en í dag þá gæti ég ekki hugsað mér lífið án hennar, hún er með svo mikin karakter og það er svo gaman að sjá það hvernig hún sýnir hinum að þetta sé hennar heimili en ekki hans, hún er alls ekki vond við hann heldur meira svona urrar á hann ef hann er eitthvað að reyna að troða sér inná hennar yfirráðasvæði og lætur hann alveg vita það að hún sé prinsessan á þessum bæ en hann bara aðskotahlutur hehe, gaman að fylgjast með þeim, því hann kemst ekki upp með neitt múður við hana.

Hún getur sýnt svo mörg sviðbrigði og það er svo fyndið hvernig maður þykist getað lesið eitt og annað útúr svipnum hjá henni. Æji hún er bara svo mikið æði þannig að ég varð að vera smá væminn núna hehe.

Hafið góðan dag í dag elskurnar